هدفون هوشمند Here Active Listening
هدفون هوشمند با قدرت کنترل صدا
یک شرکت اروپایی موفق به ساخت هدفونهای پیشرفتهای با نام «Here Active Listening» شده است که بهصورت وایرلس به گوشی همراه کانکت میشوند و قادر به تنظیم صداهای اطراف است.
هدفون Here Active Listening میتواند صدای واقعی از موسیقی و دیگر فایلهای صوتی به کاربر خود ارائه دهد، بهطوریکه گویی بهصورت زنده شاهد استماع آن است ضمن اینکه با توجه به حسگرهایی که در داخل این هدفون تعبیه شده است میتواند هر صدایی که در محل کاربر وجود دارد و تمایلی به شنیدن آن ندارد را فیلتر کند.
نکتهای که در مورد هدفون Here Active Listening وجود دارد این است که فقط بهطور گسترده در دسترس نیست و قیمت آن ۲۵۰ دلار است.
منبع : mehrnews.com
اشعار زیبا و خواندنی ملکالشعرای بهار
خوشا بهارا خوشا میا خوشا چمنا
خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا
خوشا سرود نو آیین و ساقی سرمست
که ماه موی میانست و سر و سیم تنا
خوشا توانگری و عاشقی به وقت بهار
خوشا جوانی با این دوگشته مقترنا
خوشا مقارن این هر سه خاطری فارغ
زکید حاسد بدخواه و خصم راهزنا
خوشا شراب کهن در سبوی گردآلود
که رشح باران بسترده گردش از بدنا
خوشا مسابقهٔ اسبهای ترکمنی
کجا چریده به صحرای خاص ترکمنا
درازگردن و خوابیده دم و پهن سرین
فراخسینه و بالابلند و نرمتنا
بزرگ سم و کشیده پی و مبارک ساق
بلندجبهه و محجوبچشم و خوشدهنا
به فصلی ایدون کز خاربن برآید گل
نواخت باید برگل سرود خارکنا
گردآوری:بخش فرهنگی بیتوته
کتابدرمانی برای مواردی که کودکان در فشارهای روحی نامناسبی هستند بسیار مفید است
کتابدرمانی یک واژه قدیمی است. مفهوم اساسی کتابدرمانی، بازپروری از راه خواندن است. فکر کتابدرمانی از آنجا برمیخیزد که انسان به تعیین هویت با دیگران از راه ادبیات و هنر علاقهمند است. کتابدرمانی تعامل بین خواننده و ادبیات است. در روش درمان با کتاب، مطالب خواندنی که دراختیار خواننده قرارمیگیرد، تأثیر درمانی و شفابخشی دارد.
اگرچه این مفهوم طیف گستردهای از کاربریها را دربر میگیرد، در این بخش ما تنها به کاربری آن در گستره کودکان و نوجوانان در بحران میپردازیم؛ زمانی که کودکان و نوجوانان با مشکلات اجتماعی، احساسی یا شخصی روبهرو هستند و نیاز بهکتابدرمانی دارند.
متخصصان رشد و پرورش کودکان، بارها، کتابدرمانی را برای مواردی که کودکان در فشارهای روحی مانند بستریبودن در بیمارستان، از دست دادن دوست و جدایی والدین، یا در شرایط جنگ و رخدادهای طبیعی همچون سیل و زلزله قرار میگیرند، توصیه کردهاند. ادبیات میتواند کودکان را در درک عواطف خود، همذاتپنداری با شخصیتهایی که احساسهای مشابه را تجربهمیکنند و نیز کسب بینشی نوین نسبت به چگونگی برخورد دیگران با همان مشکلات، یاری رساند.
کتاب میتواند نقشی همچون آینه را برای کودکان بازی کند؛ به این معنا که بازتابدهنده ویژگیهای ظاهری، روابط، احساسها و اندیشههای آنها در پیرامونشان باشد. همچنین کتاب میتواند چون پنجرهای رو به جهان باشد که کودکان را به نگاه فراتری از خود و پیرامونشان دعوت کند تا با شخصیتها و شرایط پیوند برقرار کنند.
ادبیات به ٤ شیوه در رشد عاطفی کودکان سهیم میشود:
نخست، ادبیات به کودکان ثابت میکند که در بسیاری از احساسها مانند دیگران هستند و اینکه بروز این احساسها و عواطف در آنها امری عادی و طبیعی است.
دوم، ادبیات، هرگونه احساس را از نقطهنظرهای گوناگون بهبررسی میگیرد و تصویری کامل از آن به دست میدهد و برپایه اصولی، آن احساس ویژه را شناسایی میکند.
سوم، کنشهای شخصیتهای گوناگون نقطهنظرهایی را برای شیوههای برخورد با عواطفی ویژه ارایه میدهد.
چهارم، ادبیات بهروشنی نشان میدهد که هر فرد عواطف گوناگونی را تجربه میکند و دیگر اینکه این عواطف گاهی در تضاد و کشمکش با یکدیگر قرار میگیرند.
کودکان هنگام کتابدرمانی ٣ فرآیند را تجربه میکنند: فرآیند همانندسازی، فرآیند پالایش روانی و فرآیند بینش درون.
کتابدرمانی میتواند به شکل انفرادی یا گروهی انجام شود
از آنجا که کودکان و نوجوانان در بیشتر موارد خود را بهجای شخصیتهای کتاب یا قهرمانهای اصلی داستان میگذارند، چنانچه در پروژههای کتابدرمانی، کتابهای مناسبی گزینش شوند، همانندسازی به آنها کمک میکند تا مشکلات خود را شناسایی کنند و هنگامی که درمییابند در رویارویی با اینگونه مشکلات تنها نیستند، احساس آرامش و امنیت میکنند و از تنهایی و تشویش آنها کاسته میشود. زمانی که این همانندسازی صورت گرفت، فرآیند پالایش روانی نیز انجام میشود.
کودک و نوجوان از جنبه احساسی درگیر داستان میشود و میتواند احساسات خود را در شرایطی امن بروز دهد. با همانندسازی و پالایش روانی، کودک و نوجوان برای تجزیه و تحلیل مشکلات خود توانمندتر میشود. اینگونه تحلیلها سبب افزایش آگاهی و درک عمیقتر آنها از خود و ارتباط با دیگران میشود. این خودآگاهی کودک و نوجوان را قادر میسازد تا دریافتهای خود را از رخدادها دگرگون کند و رفتارهایش را بهبود بخشد.
کتابدرمانی میتواند به شکل انفرادی یا گروهی انجام شود. در کتابدرمانیهای انفرادی، کتابی برای یک فرد خاص با یک نیاز ویژه برگزیده میشود. آن کودک یا نوجوان خاص میتواند کتاب را خود بخواند یا برایش خوانده شود. فعالیتهایی که پس از خواندن کتاب طراحی شدهاند به شکل انفرادی با آن کودک یا نوجوان انجام شود. کودک یا نوجوان درباره آن کتاب با آموزگار، کتابدار یا هر فرد بزرگسال که با او کار میکند، میتواند گفتوگو کند، گزارشی درباره داستان بنویسد یا احساسات خود را به شکل هنر نقاشی یا هرگونه دیگری از هنر بیان کند.
در این پروسه کودک و نوجوان از فشارهای احساسی رها میشود و در ضمن با تحلیل ارزشهای اخلاقی و برانگیختهشدن تفکر انتقادی در او، بر خودآگاهیاش افزوده میشود و میتواند ارزیابیهای شخصی و اجتماعی خود را بهبود بخشد. نتیجه آن خواهد شد که او رفتارش را بهبود بخشد و بتواند موضوعهای مهم زندگی را درک کند.
در کتاب درمانیهای گروهی، کودکان و نوجوانان داستانی را بلند میخوانند یا برایشان کتابی خوانده میشود. گفتوگوی گروهی و فعالیتهای جمعی در پی این خواندن انجام میشود. آنها در این بحثها درمییابند که تنها نیستند و میتوانند مشکلات خود را با دیگران سهیم شوند.
اگرچه کتابدرمانی برای حل مشکلات کودکان در بحران است، اما تنها به این موارد محدود نمیشود. بهطورکلی ادبیاتی که زندگی کودکان را بازتاب میدهد، میتواند کودکان را در حل مشکلات و ناشناختههای زندگی خود یاری دهد.
گامهای کتابدرمانی:
- شناسایی نیازهای کودکان و نوجوانان مورد هدف
- گزینش مواد مناسب
- طراحی فضا و زمان نشستها (از پیش مخاطبان را درباره چگونگی گرداندن جلسه آگاه کنید.)
- طراحی فعالیتهای پس از کتابخوانی
- گفتوگو درباره داستان یا کتاب
- نوشتن درباره کتاب یا داستان، نقاشی و اجرای نمایش
- برانگیختن کودکان برای فعالیتهای بیشتر (پرسشهای بیشتر درباره موضوع کتاب یا داستان.)
- اختصاص زمان استراحتی به کودکان
- دادن فرصتی برای واکنش آنها به داستان
منبع:روزنامه شهروند/برترین ها
از سالها پیش ۵ اسفند روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و روز مهندس نامگذاری شده است و چه انتخاب شایسته و به جایی است.
این روز را به همه مهندسین عزیز ایران زمین تبریک می گوییم و امیدواریم بیشتر از گذشته با همت، تلاش و پشتکار و علم روز در جهت پیشرفت کشور عزیزمان ایران گامهای بیشتری برداریم.
با توجه به اینکه مهندسی یکی از ارکان اساسی پیشرفت صنعت هر کشوری است متاسفانه در ایران آنچنان که شایسته و بایسته است مورد توجه قرار نگرفته است حتی همین روز مهندسی را هم که سالهاست نامگذاری شده هنوز در رسانه های ما آنچنان که شایسته است به آن پرداخته نمی شود تا جایی که جز تعداد معدودی از مردم، بقیه اطلاعی در مورد این روز ندارند. در بیشتر کشورهای پیشرفته یکی از شغلهای پردرآمد همین رشته مهندسی است.
روز بزرگداشت خواجه نصیر الدین طوسی روز مهندس
کارت تبریک روز مهندس
کارت پستال روز مهندس
جدیدترین مدل کارت پستال
عکس تبریک روز مهندس
گردآوری : بخش سرگرمی بیتوته
منابع : blog.parhost.net
faranaz.com
برای ازدواج سالمندان تلاش کنید
سالمندی یکی از بحرانی ترین دوران زندگی هر فردی است زمانی که فرد کهن سال شده و به موجب آن نیز مجبور است از بسیاری از فعالیتهای دوران جوانی و میانسالی دست بکشد و برای همیشه خانه نشین شود، خانه ای که پیش از این، فقط شبها انتظارش را می کشید!
بی گمان در این زمان بحرانی، خانه و تعلقات عاطفی وابسته به آن بیش از پیش نقش پررنگ تری به خود می گیرند،احساس کفایت و شایستگی که تا به همین دیروز به طرق دیگری تامین می شد، امروز باید به نوعی دیگر از جانب فرد و یا کسان دیگر تامین شود، چرا که امروز، دیگر از آن منبع توجه سالهای قبل، خبری نیست، و حضور یک همدم مهربان می تواند جایگزین مناسبی برای این امر باشد. اما گذران این دوران بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد بود اگر در آن خانه نه همسری باشد و نه فرزندانی، این وضعیت دقیقا همان شرایطی است که ضرورت ازدواج سالمندان و میانسالان تنها، را کاملا محرز می گرداند و صد البته نقطه اغاز مشکلات و تعصبات رایج درباره ازدواج سالمندان نیز است.
روان شناسان معتقدند، سالمندان با ازدواج، ارزشمندترین کانون توجه و عاطفه را بدست می آورند، مورد محبت و احترام کسی قرار گرفتن و یا عزیز زندگی کسی بودن نه تنها از شدت غم تنهایی و دوری از فرزندان متاهلی که هر کدام در پی زندگی خود هستند، می کاهد بلکه باعث می شود فرد در گذران مابقی عمر خود احساس کفایت و رضایت داشته باشد.
روان شناسان می گویند آنچه که یک سالمند را امیدوار به زندگی می کند آن است که متفاوت از دیگران زندگی نکند، اما به راستی برای اجتناب از حس متفاوت نبودن در سالمند، پرهیز از تنهایی و ایجاد امید به زندگی در سالمندان چه باید کرد؟ روان شناسان معتقدند ازدواج از جمله طرقی است که می تواند آرامش را به زندگی سالمندان باز گرداند، اما این پیشنهاد منطقی، از نظر بسیاری از افراد بخصوص فرزندان سالمندان امری مذموم تلقی می شود که گاه انجام آن نیز محال است. اما به راستی آیا اطرافیان و فرزندان حق دارند درباره آینده زندگی سالمندان تصمیم بگیرند؟!
با دیدگاهی تیزبین، ابعاد مختلف ازدواج مجدد سالمندان و یا علت ممانعت از انجام آن را مورد توجه قرار دهید
لطفا، تفکرتان را زیر سوال ببرید
تغییر را از خودتان شروع کنید. برای این کار لازم است از ژست مؤدبانه و متفکرانه خارج شوید، ذهن تان را از اندیشه های عرفی متعصبانه و تحجری پاک سازی کنید، برداشت تان از تجدید فراش سالمندان را تهی از تعابیر نامانوس و زننده ای چون "پیری و معرکه گیری، دود از کنده بلند میشه" کنید و برای اصلاح آن حرکت کنید، تقلید و تبعیت صرف از عقاید دیگران را کنار بگذارید. کلاهی قاضی کنید و خود، به قضاوت بنشینید. بی شک شما می توانید ازدواج سالمندان را با نگاهی متفاوت تر از همیشه ببینید!
سپس با نگاه منصفانه و فطرت منشانه ازدواج سالمندی و ارکان آن را زیر سوال ببرید.بهتر است عقاید سنتی و موانع انجام این امر را این گونه مورد بحث قرار دهید:
آیا به راستی ازدواج سالمندان، کاری اشتباه است؟ چرا عده ای آن را ناپسند می پندارند؟ آیا دلایل مطرح شده درباره این ناپسندی، علمی و منطقی است؟ آیا سالمندان، حق زندگی دوباره ندارند؟ آیا اطرافیان،بخصوص فرزندان، برای ادامه زندگی فرد بزرگسالی که کاملا آگاه و دانا است حق دخالت و تصمیم گیری دارند؟ چه کسی ازدواج سالمندان را نهی کرده است؟ آیا عدم ازدواج سالمندان، قرارداد اجتماعی است که نمی توان آن را تغییر داد؟ چه عاملی مانع تخطی نکردن از این عقیده قراردادی می شود؟ آن موانع چیست؟ چرا آنها مانع محسوب می شوند؟ و...
با دیدگاهی تیزبین و روشن، ابعاد مختلف ازدواج مجدد سالمندان و یا علت ممانعت از انجام آن را مورد توجه قرار دهید. اگر چه شاید نظرگاه جدیدتان با عرف و عقاید رایج جامعه سنخیت نداشته باشد اما کاملا قابل تامل و به لحاظ منطقی قابل پذیرش است.
برای ازدواج سالمندان تلاش کنید
اگر در پاک سازی ذهن و اصلاح دیدگاه متعصبانه تان موفق شوید و عمق نگاه تان را گسترش دهید بی تردید می توانید ادله های منطقی و عاقلانه ای را جایگزین توجیه های مبتنی بر عرفی کنید که معمولا نیز اشتباه هستند. به آنچه باور و اعتقاد یافته اید ایمان قلبی داشته باشید!
بی گمان به این طریق، می توانید دیگران را نیز تحت تاثیر اندیشه روشنفکرانه و عاقلانه خود قرار دهید. درباره ازدواج سالمندان با دیگران سخن بگوئید، البته صحبت صرف کافی نیست، به آنچه که بر زبان می آورید، عمل نیز بکنید. مثلا، اگر در اطرافیان خود سالمندی را سراغ دارید، او را ترغیب به ازدواج کنید و یا برای ازدواج پدر و مادر تنهای خود آستین بالا بزنید.اگرچه شاید بسیار سخت است، اما شما می توانید یکی از متولیان و یا مبلغان این امر مهم باشید.
فرهنگ سازی لازم است
برای مبارزه با اندیشه های غلط و به اشتباه نهادینه شده در ذهن افراد درباره ازدواج سالمندان، نیازمند فرهنگ سازی عمیقی هستیم. فرهنگ سازی همه جانبه ای که نه تنها باعث فروریختن قبح این مساله می شود بلکه بستر فعال و پویایی را برای این امر نیز، به وجود می آورد و این مهم دست یافتنی خواهد بود اگر متولیان فرهنگی من الجمله رسانه ها اطلاع رسانی لازمه را داشته باشند و همه اقشار جامعه اعم از پیر و جوان و زن و مرد را با نوع نیازهای دوران سالمندی آشنا سازند. بی شک کسب آگاهی باعث می شود نگاه منفی به ازدواج سالمندان به نگاه مثبتی تغییر یابد که ابعاد معنوی و عاطفی آن بیش از توجه به نیاز جنسی و ارضای آن مورد توجه قرار می گیرد.
امید است که در سالهای آینده، دیگر هیچ سالمندی تمایل و نیاز کاملا طبیعی خود به ازدواج را انکار نکند و اطرافیان نیز، از ازدواج فرد سالمند برداشت منفی نداشته باشند و آن را امری غیرعادی و نابهنجار تلقی نکنند. بی تردید اگر چنین فرهنگی در جامعه مرسوم شود، دیگر نه تنها هیچ سالمندی از ابراز حق مسلم خود در زندگی، احساس شرم نخواهد کرد بلکه در مواجهه با این پرسش " چرا تنهایی و ازدواج نمی کنی؟"، پاسخی را بیان می کند که به حقیقت نشان دهنده باور اصلی وی به ازدواج و تمایل و یا عدم تمایل به آن است.
منبع: تبیان